نقش انرژی دراقتصاد جهانی اهمیت موضوع انرژی رابیش ازپیش نمایان می سازد. تحقیقات متعددی توسط محققان ایرانی برای بررسی وضعیت فعلی و چشم اندازانرژیهای (تجدیدپذیر)و نو انجام شده است، امااطلاعاتی درخصوص اثرات انواع انرژیهای (تجدیدپذیر) و نو برنرخ تورم درایران وجود ندارد. بنابراین هدف اصلی این پژوهش نقش انواع انرژیهای جدید پذیر و نو برنرخ تورم درایران طی دوره 1397-1358 است. برای تحلیل موضوع ازمدل خودرگرسیونی با وقفه توزیعی (ARDL) و روش هم انباشتگی برای تعیین وجودرابطه کوتاه و بلندمدت بین متغیرها بکارگرفته شده است. نتایج نشان دادکه سرعت تعدیل مدل تصحیح خطا نسبتا بالا است و این مدل قادر است در هر دوره به میزان 68 درصدازخطای عدم تعادل کوتاه مدت، برای دستیابی به تعادل بلندمدت را تعدیل نماید. طبق برآوردانجام شده، رابطه بین نرخ تورم، سرانه تولیدناخالص داخلی، نیروی کار، سرمایه گذاری بخش خصوصی در انرژیهای (تجدیدپذیر) و انواع منابع انرژیهای (تجدیدپذیر)و نو)خورشید، باد، آب، زمین گرمایی و زیست توده(چه در کوتاه مدت و چه بلندمدت، کاهشی میباشد. همچنین نتایج حاکی از آن است که متغیرهای نیروی کار، تولید ناخالص داخلی، سرمایه گذاری دربخش خصوصی و انواع منابع انرژیهای (تجدیدپذیر)و نو(خورشید، باد، آب، زمین گرمایی و زیست توده)، موجب کاهش نرخ تورم دربلندمدت می شود، به طوریکه دربلندمدت استفاده یک درصد ازمتغیرهای مذکور نرخ تورم رابه ترتیب 82/0، 76/0، 75/0، 61/0، 54/0، 34/0، 31/0 و 64/0 درصد کاهش می دهدو این امر بدین معناست که انرژی های تجدید پذیر نه تنها تاثیرمخربی بر نرخ تورم ندارد، بلکه رشد اقتصادی را هم دربلند مدت موجب می شود.

معدن کاری در تمام جوامع معدنی یکی از فعالیت های اقتصادی بسیار مهم است که تاثیر قابل توجهی بر تولید ناخالص داخلی دارد. تامین انرژی برای بخش معدن کاری، بخش بزرگی از مصرف انرژی در تمام جوامع معدنی را به خود اختصاص داده و نه تنها برای فعالیت های معدنی بلکه به عنوان قلب بسیاری از صنایع از جمله حمل ونقل، ساخت وساز و تولید مواد و محصولات صنعتی اساسی است. با افزایش جمعیت جهان، تقاضا برای افزایش استفاده از مواد معدنی روبه رشد است و این افزایش تقاضا باعث افزایش مصرف انرژی در فعالیت های اکتشاف، استخراج، بهره برداری، فراوری، ذوب و پالایش مواد معدنی می شود. یکی از چالش های معدن کاری امروزی این است که بسیاری از معادن در مناطق دورافتاده و دور از مناطق شهری قرار دارند که این موضوع باعث افزایش وابستگی به منابع انرژی فسیلی شده است. با این حال، امکان استفاده از انرژی های (تجدیدپذیر) مانند انرژی خورشیدی و بادی در فعالیت های معدنی وجود دارد که می تواند به کاهش این وابستگی و تامین انرژی پایدار در این صنعت کمک کند. مقاله حاضر چالش ها، فرصت ها و تاثیرات انرژی های (تجدیدپذیر) بر شاخص های توسعه پایدار در فعالیت های معدنی را بررسی می کند. همچنین به ارایه برنامه و مدیریت استراتژیک استفاده از انرژی های (تجدیدپذیر) در معدن کاری با استفاده از روش SWOT پرداخته است. نتایج نشان داد که با وجود فرصت های زیادی که این فناوری ها در معدن کاری ایجاد می کنند، نیاز به مطالعات بیشتری برای معرفی و پیاده سازی آن ها وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که استفاده از انرژی های (تجدیدپذیر) در معدن کاری تاثیر مثبتی بر شاخص های توسعه پایدار دارد. از این رو، استراتژی تهاجمی (استفاده حداکثری از نقاط قوت برای بهره مندی حداکثری از فرصت های ایجاد شده) به عنوان یک راه حل پیشنهاد شده است که می تواند به تحقق اهداف توسعه پایدار در صنعت معدن کمک کند. به طورکلی، استفاده از انرژی های (تجدیدپذیر) در معدن کاری نه تنها به معدن ها کمک می کند تا منابع انرژی خود را تنوع بخشند، بلکه به افزایش کارایی و کاهش اثرات منفی بر محیط زیست کمک می کند. استفاده از این فناوری به نفع اقتصاد و جامعه است و می توانند به تحقق توسعه پایدار در صنعت معدنی کمک شایانی کند..

هدف: مطالعه حاضر به بررسی دقیق ارتباط میان متغیرهای حکمرانی خوب و انرژیهای (تجدیدپذیر) و همچنین نقش تعدیلی حکمرانی خوب که از حاصلضرب شاخص حکمرانی خوب در متغیر مصرف انرژی های (تجدیدپذیر) بدست میآید بر متغیر وابسته ردپای اکولوژیکی )تخریب محیط زیست( برای منتخبی از کشورهای با سطح توسعه انسانی باال و همچنین کشور ایران به عنوان حجم نمونه پرداخته بطوریکه داده های مورد نیاز مطالعه، برای سالهای 2022 تا2000 در نظر گرفته شد. روش: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی و کاربردی است. جامعه آماری پژوهش کشورهای با سطح توسعه انسانی باال و همچنین کشور ایران بود. دادههای موردنیاز مطالعه از نوع سری زمانی ساالنه بود که برای سالهای 2000-2022 از پایگاههای دادهای بانک جهانی سازمان ملل و آژانس بینالمللی انرژی و شبکه جهانی ردپا استخراج شدند. تجزیه و تحلیل آماری دادهها با استفاده از نرم افزار Eviews 13 صورت گرفت. در ادامه آزمونهای ریشه واحد پانلدیتا؛ ایم پسران و شین و همچنین لوین، لین و چو برای بررسی پایایی متغیرها مورد استفاده قرار گرفته است و در نهایت پس از بررسی پایایی متغیرها از روش اقتصادسنجی خودرگرسیون با وقفههای توزیعیARDL استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از برآورد مدل حاکی از آن است که افزایش مصرف انرژیهای (تجدیدپذیر) و بهبود شاخص حکمرانی خوب می تواند تخریب محیط زیست را کاهش دهد. برای بررسی نقش تعدیلی حکمرانی خوب در تاثیر مصرف انرژیهای (تجدیدپذیر) بر ردپای اکولوژیک از حاصلضرب متغیرهای شاخص حکمرانی خوب و مصرف انرژیهای (تجدیدپذیر) استفاده شد که مقدار ضریب این شاخص برابر با-0/52 بود. این ضریب نشان داد که حاصلضرب متغیرهای شاخص حکمرانی خوب و مصرف انرژیهای (تجدیدپذیر) نه تنها تاثیر منفی بر ردپای اکولوژیک دارد بلکه ضریب آن از ضریب مصرف انرژیهای (تجدیدپذیر) نیز بیشتر است؛ بنابراین می توان بیان کرد که اثرات متقابل متغیرهای شاخص حکمرانی خوب و مصرف انرژیهای (تجدیدپذیر) منجر به کاهش تخریب محیط زیست و ردپای اکولوژیک می شود نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان می دهد که وضع قعوانین و برنامعه ریعزی توسط حکومت و مشارکت نهادهای دولتی و خصوصعی)حکمرانی خعوب( و همچنعین افزایش استفاده از انرژی های (تجدیدپذیر) میتواند در جهت حفاظت از محیط زیست و جلوگیری از تخریب آن به سمت مسیر توسعه پایدار حرکت کند. مبتنی بر این نتعایج، الزم است کشورها بر بهبود شاخص حکمرانی خعوب و مصعرف بهینعه انعرژی هعای (تجدیدپذیر) در جهت حفاظت از محیط زیست برای رسیدن بعه توسععه پایعدار تمرکعز کنند

چکیده هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر انواع منابع انرژیهای تجدید پذیر برتولید برق درایران طی دوره 1396-1360 است. برای تحلیل موضوع از الگوی خود توضیح برداری، روش جوهانسون-جوسیلیوس و روش تصحیح خطا استفاده شده است. نتایج بیان داشت که در بلند مدت، یک درصد افزایش در متغیرهای قیمت برق، مصرف برق و انواع منابع انرژیهای (تجدیدپذیر)) خورشید، آب، باد و زمین گرمایی)، به ترتیب موجب افزایش 17/0، 54/0، 44/8، 39/5، 78/3 و 03/1 درصد در میزان تولید برق می شوند و از بین انواع منابع انرژیهای (تجدیدپذیر)، اثر انرژی خورشیدی بر تولید برق، در مقایسه با سایر انرژی ها بیشتر است و باید سرمایه گذاری درانرژی خورشیدی را در اولویت قرار داد. همچنین نتایج براساس ضریب جمله تصحیح خطا، حاکی از آن است که در هر دوره حدود 71/0 از عدم تعادل کوتاه مدت، برای رسیدن به تعادل بلند مدت، تعدیل می شود.